W nawiązaniu do powiedzenia „Myśl globalnie, działaj lokalnie”, to właśnie pozyskiwanie energii z biomasy, może stać się w najbliższym czasie przyszłością małych lokalnych spółdzielni energetycznych.
Biomasa to między innymi poprodukcyjne odpady pochodzenia roślinnego oraz szybko rosnące rośliny energetyczne. W Polsce najczęściej uprawianymi roślinami energetycznymi są : wieloletnie wierzba wiciowa i ślazowiec pensylwański, oraz trawy takie jak Miskant olbrzymi.  Zakładając plantację należy przede wszystkim zwrócić uwagę na wybór stanowiska i warunki glebowe. Wierzba energetyczna jest rośliną lubiącą dużą wilgotność i nieznaczną  kwasowość gleby. Wartość opałowa wierzby waha się od 18 do 20 MJ/kg. Ślazowiec pensylwański (zdj.1) również roślina wieloletnia nie ma wygórowanych wymagań glebowych. Im wyższej klasy bonitacyjnej jest gleba tym większy plon możemy uzyskać. Wartość opałowa ślazowca wynosi około 15 MJ/kg. Miskant olbrzymi (zdj.2), nazywany inaczej trawą chińską należy do traw kępowych. Tak jak w przypadku ślazowca pensylwańskiego, nie wymaga wysokiej jakości gleb, jednak najwyższe plony uzyskuje się na glebach III i IV klasy bonitacyjnej.

Zdjęcie 1. Ślazowiec pensylwański. Źródło: własne

W przypadku Miskanta zalecany jest niski poziom wód gruntowych oraz Ph w granicach od 5,5 do 7,5. Wartość opałowa Miskanta wynosi od 14 do 17 MJ/kg. Paliwo pozyskiwane z roślin energetycznych dostępne jest w różnego rodzaju formach, od zrębków po brykiety i pellety. Kaloryczności, zawartość popiołu oraz równoważniki energetyczne poszczególnych form paliwa z biomasy zostały przedstawione w tabeli poniżej. W poniższym zestawieniu najlepiej na tle wszystkich czterech form wypada pellet.

Zdjęcie 2. Miskant olbrzymi. Źródło: własne

Tabela 1. Kaloryczność, zawartość popiołu oraz równoważniki energetyczne.

Nie bez powodu biomasa nazywana jest lokalnym paliwem przyszłości. Możliwość uprawy w pobliżu bezpośredniego przetwarzania biomasy, pozwala na zachowanie jakości paliwa, a także stanowi zabezpieczenie energetyczne w przypadku braku możliwości dostarczenia paliwa z bardziej odległych miejsc.

Inż. Martyna Krassowska
Współpraca z Polską Izbą Biomasy (150815)