O tym i innych pomysłach resortu pisaliśmy tutaj.

Dzisiaj skupimy się na tym, jak uzyskać wyższą cenę skupu wytwarzanej w przydomowych instalacjach energii.

Otóż, aby każda jednostka rozliczeniowa, wyprodukowana przez mikroinstalację bazującą na odnawialnych źródłach, została wyceniona na 0,75 zł/kWh, a nie – zgodnie ze stawką minimalną – na 0,64 zł/kWh, należy przedłożyć wniosek z obliczeniem przewidywanych kosztów wytworzenia energii.

Koszt ten wylicza się z wzoru:

Objaśnienie danych wzoru:
KWeem -  koszt wytworzenia energii elektrycznej w danej mikroinstalacji w całym okresie wsparcia, wyrażony w zł/kWh,
KIt – koszty inwestycyjne związane z budową mikroinstalacji w kolejnym roku t-tym, wyrażone w zł,
KESt – koszty stałe związane z eksploatacją danej mikroinstalacji w kolejnym t-tym  roku, wyrażone w zł
KEZt – Koszty zmienne związane z eksploatacją danej mikroinstalacji w kolejnym t-tym  roku, wyrażone w zł
KKt koszty kapitałowe związane z budową i eksploatacją danej mikroinstalacji w kolejnym roku t-tym, wyrażone w zł.
It – ilość energii elektrycznej wytworzonej w danej mikroinstalacji w kolejnym roku t-tym, wyrażona w kWh,
r- stopa dyskonta określona w przepisach wydanych ma podstawie ust. 8d, obowiązująca w roku, w którym wytwórca składa wniosek (stopy dyskonta minister gospodarki ustanawia do 30 listopada każdego kolejnego roku, w drodze rozporządzenia, na każdy kolejny rok kalendarzowy).

Dawid Marklowski

Źródło: Ustawa o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii, projekt z dnia 14 maja 2015 roku